Als vertegenwoordiger van District95 en staf van Tifa Magazine is Roger Neervoort-Tehupuring, beter bekend als Rogero van de rapgroep MutiaraTEC, afgereisd naar Maluku voor de viering van de 443ste verjaardag van Ambon stad. In deze column deelt hij graag zijn ervaringen en indrukken van deze reis.
Dubbelzinnig. Zo kan ik mijn reis naar Ambon beschrijven. Enerzijds voor mij als Molukker de eerste keer naar mijn tanah air en anderzijds als vertegenwoordiger voor District95 die samen met Ambonwhena Aratuaman en Angelo Manuhutu op uitnodiging van Walikota Richard Louhenapessy een bezoek brengt om te bespreken wat de mogelijkheden zijn om Visit Ambon 2020 een succes te maken.
Vanuit het vliegtuig zie je het eiland op je afkomen, de piloot zet de landing in en de palmbomen op het vliegveld worden steeds duidelijker. Eenmaal geland komt het besef als ik om me heen kijk en er een taal gesproken wordt die ik versta als mijn eigen, dit voelt niet als een reis naar het buitenland.
We worden ontvangen door mensen van Pemerintah Kota Ambon kaka Rico Hayat en oom Novfy Warella die gelijk zeggen pelan pelan we gaan eerst even thee drinken. Dan rijden we richting Ambon stad, de Merah Putih brug die Walikota tot stand heeft laten komen is imponerend, hoewel het niet toegestaan is, stoppen er veel mensen om foto’s te maken. Ik laat me vertellen dat in het verleden je helemaal langs de baai moest omrijden en dat het zoveel scheelt dat dat niet meer hoeft nu.
Ook in Ambon stad zelf wordt het duidelijk dat de visie van de burgemeester om de stad schoon te houden goed wordt gehandhaafd. Dit scheen in het verleden anders te zijn, naast mijn positieve gevoel geen verkeerde eerste indruk van de hoofdstad.
Banners en borden om Ambon stad schoon te houden en om mensen bewust te maken van het afvalprobleem.
Het eerste op het programma was de viering van de 443ste verjaardag van Ambon stad. Een viering op het Lapangan Merdeka plein waarbij mensen massaal waren uitgetrokken om dit bij te wonen.
Tijdens de toespraak van burgemeester Richard Louhenapessy.
Veel muziek en natuurlijk kon de cakalele niet ontbreken. Onze cultuur en gebruiken stonden hoog in het vaandel. In de toespraak van Walikota werd duidelijk dat eenheid en samenwerking van ons als Moluks volk hoog op zijn agenda staat. Het was dan ook een eer dat van alle aanwezigen ook wij met naam benoemd werden met betrekking tot de festiviteiten die in 2020 zullen gaan plaatsvinden. ‘S avonds hebben wij veel van de andere genodigden ontmoet en ideeën en contactgegevens uitgewisseld met het oog op 2020. Dit werd ook duidelijk in latere ontmoetingen en gesprekken met Walikota en zijn vrouw, samen kunnen wij ons optimaal inzetten niet alleen voor Ambon maar voor heel Maluku.
Ik voelde me vereerd om met bung Angelo en Ambonwhena op de vierde rij te zitten achter Molukse politici en sterren zoals Ruth Sahanaya.
Los van de bezoeken aan verschillende plaatsen op het eiland, voor mogelijke locaties voor onze plannen, en bezoeken aan hotels en resorts, was ook onze uitnodiging op de verjaardag van de aankomend gouverneur van Maluku Murad Ismail onvergetelijk. Dit werd groots gevierd in de Islamic Centre. We werden hartelijk ontvangen door de mensen daar en door de nieuwe gouverneur Murad en zijn vrouw. Wederom veel muziek waarbij hij zelf ook de kans greep om zijn zangkunsten te laten horen. Wat een stem en charisma. Ook zijn plannen voor Maluku waaronder het planten van bomen over de provincie klinkt als muziek in de oren.
Met de nieuwe gouverneur van de Molukken bapak Murad Ismail en zijn vrouw.
Gelijk in de ochtend erna meeting met Molukse volkszanger Doddie.
Natuurlijk kon een bezoek aan kampong Seilale als nakomeling van Tehupuring niet ontbreken, emotioneel en bevrijdend voor iemand die alleen verhalen kent en nu voor het eerst de grond betreedt waar zijn bloed vandaan komt. Het zwemmen in de zee en het uitzicht op de bossen die Ambon rijk is, is onbetaalbaar.
Bij de kerk in Seilale.
De boys van Ambon nemen mij even mee om te ontspannen bij Natsepa Beach.
Veel tijd is er voor mij helaas niet om hier dagen door te brengen. Maar dat wist ik van tevoren, er is veel te zien en te bespreken. Dit blijkt ook door de afspraak die wij in Jakarta samen met Nicky Manuputty hadden bij Visicom, het vooraanstaande bedrijf voor podia en festivals in Indonesie waaronder onlangs de Asian Games en Java Jazz, want dat muziek een leidraad gaat worden voor 2020 is van begin af aan al duidelijk. Ambon is niet voor niets de “City of Music”.
Met dat in het achterhoofd werden we ook verrast dat we tijdens onze afkoelperiode in Bali, want er moet natuurlijk ook wel even een vakantiegevoel zijn, uitgenodigd werden door Glenn Fredly en Nicky Manuputty om met hem en zijn band wat te gaan eten. Voor mij persoonlijk een eye opener wat betreft bubur, loh katong cuma makan bubur kalo saki to. Niet dus.
Met Glenn Fredly en zijn band in Bali.
Al met al eigenlijk teveel om in één column voldoende onder woorden te brengen. De conclusie is dat wij samen, de mensen in Maluku, de Molukse gemeenschap in Nederland, de Molukse gemeenschap in Indonesië, Molukkers in Papua, Amerika, Australië en waar dan ook ter wereld samen met de mensen op Ambon, Visit Ambon 2020 tot een onvergetelijke ervaring kunnen en moeten maken.
Visit Ambon, pulang kampong!
