Na Black Lives Matter heeft Indonesië nu Papuan Lives Matter, gesterkt door de wereldwijde anti-racismeprotesten spreken mensen zich openlijk uit over racisme in West Papua. Niet alleen donkere mensen van Melanesische afkomst zoals de Papoea’s zelf, Timorezen of Molukkers. Maar ook Aziatische activisten van Javaanse of andere afkomsten.
Een daarvan is Gustika Jusuf-Hatta (1994), kleindochter van Mohammad Hatta. Ze studeerde oorlogsstudies in Londen en is jeugdadviseur bij het Bevolkingsfonds van de Verenigde Naties. Als activiste moedigt ze jongeren in Indonesië aan om zich uit te spreken over de mensenrechten in West Papua. En om niet bang te zijn om als separatist bestempeld te worden.
“De dekolonisatie is nog niet voorbij, er zijn heel veel mensen aan wie geen recht is gedaan. Ik zie ook niet in waarom we de Nederlandse regering zouden moeten haten, en we haten de Nederlanders niet. We denken wel degelijk dat sommige dingen achter ons liggen. Maar niet helemaal”, zo vertelde ze aan Trouw.
Nederland kan als medeverantwoordelijke bijdragen aan een oplossing, betoogt ook Elvira Rumkabu. De strijd van Papoea’s tegen racisme verdient meer dan alleen de sympathie van het Nederlandse volk en van hun regering. Het zou goed zijn wanneer Nederlanders zich afvroegen hoe hun koloniale nalatenschap het leven van Papoea’s nu nog steeds beïnvloedt. Zo kunnen we een oprecht begin maken met onze dialoog over Papoea toen en nu.
Lees nu het opiniestuk via NRC
Lees ook Suara: Anak cucu bung Hatta ajak anak muda berani suarakan ham Papua
