The Moluccans, zij gingen voorgoed naar Amerika. Molukse gezinnen die niet in Nederland wilden blijven en naar de Verenigde Staten verhuisden.
Tussen 1954 en 1962 emigreerden duizenden Indische gezinnen naar de Verenigde Staten, veelal via de Pastor Walter overeenkomst. Onder hen bevonden zich slechts zo’n twintig à dertig Molukse gezinnen. Veel meer Molukse vaders hebben echter met de gedachte gespeeld.
Toch werd de mogelijkheid tot emigratie niet openlijk besproken in de kampen. Alle aandacht was gericht op vertrek naar het Oosten, niet naar het Westen.
Ieder voor zich vertrokken zij naar ‘the land of immigrants’ en geen van hen keerde terug. Zij werden Molukse Amerikanen. De meesten vertrokken rechtstreeks naar Californië. Anderen kwamen daar pas later via een omweg terecht.
Min of meer bij toeval hoorden ze dat je kon emigreren. In de kampen werd er niet veel over gesproken. Noch door Ambonezenzorg, noch door de kampbewoners die ervan wisten.
Her en der in de VS vestigden ook Molukkers die rechtstreeks uit Indonesië kwamen. Sommige kwamen via de zeevaart in havensteden als New York terecht. Anderen kregen een studiebeurs, vonden een baan en bleven.
Een enkeling trouwde een Amerikaanse vrouw, zoals de mechanicus-luitenant Titaley die als eerste Molukse piloot ooit tijdens de oorlog vanuit Australië meevloog met een eigen bommenwerper en in Utah ging wonen.
Gepubliceerd in Tjengkeh, onafhankelijk Moluks maandblad. 7e jrg nr 4 1985.
Wilt u meer weten over dit verhaal? Lees dan hier verder.
