Amos Sipahelut is een 4e generatie jongeman uit Leerdam en begon op zijn 14e bij Albert Heijn te werken. Nadat hij zijn middelbare school heeft afgemaakt deed hij MBO niveau 3. En heeft hij intussen alle soorten werk gedaan van auto’s schoonmaken tot daktechniek.
Door onze redactie in Ambon
Op een gegeven moment is hij zich gaan verdiepen in het Moluks zijn, omdat er voor zijn gevoel teveel ontbrak in zijn leven. Onze team en hoofdredacteur Ambonwhena Aratuaman sprak Amos in Hotel Santika in de hoofdstad Ambon waar hij nu als vrijwilliger werkt.
“Op een gegeven moment ging ik mee naar demonstraties zoals in Apeldoorn en laatste in Hilversum. En stond ik tegenover de politie. Het was een gevoel van woede waardoor ik naar deze bijeenkomsten ben gegaan. Ik zocht eenheid wilde een vuist vormen met mijn leeftijdsgenoten om onze stem te laten horen”, zo vertelt hij als eerste.
Door het praten heen met Ambonwhena kijken ze beiden af en toe door het raam naar het mooie uitzicht op Ambon stad. “Die eenheid waren wij zeker, maar toch gebeurde er iets waardoor ik tegen bepaalde dingen anders ben gaan kijken”, zegt Amos.
Demonstreren en pesta’s?
“Op een gegeven moment stonden we tegenover elkaar, hoe en wanneer en waarom het zo is gekomen weet ik niet eens meer en dat is het ergste. Maar één ding weet ik wel, dat dit niet de juiste manier is om iets te betekenen voor de Molukken.”
Motivatie, de kinderen de toekomst
“In 2017 ging ik op vakantie naar de Molukken en bezocht de familie op Waai. Ik leerde de familie steeds beter kennen en kreeg een hele sterke band met ze. Alle liefde voor de familie en op een dag bladerde ik in een boekje Engels van mijn nichtje maar het klopte niet. Het maakte mij aan het denken en rasa terpanggil, kan ik hier wat aan doen? ”
Verdiepen in het dagelijks leven op de Molukken
Amos vraagt zich op een gegeven moment af hoe het hier zit met het ondernemen en taal. En gaat op onderzoek uit door langs scholen en universiteiten te gaan. Terug in Nederland krijgt hij hulp van zijn tante L. Pelupessy die onderneemster is en cursussen geeft aan beginnende ondernemers. En gaat hij op meer onderzoek uit om te kijken of hij daar wat mee kan in de Molukken. En zo ontstaat zijn eigen initiatief Maluku Projects.
Al snel maakt hij het besluit om weer alleen deze kant op te gaan. Hij ging sparen voor tickets en heeft met zijn laatste centjes de reis kunnen bekostigen. Ook kreeg Amos een donatie van het kledingmerk Ninety Four, 100 petten. Toen werd hij benaderd door Y. Sahertian, die wist over zijn Maluku Projects. Die nodigde hem uit voor Sekolah Sepak Bola Belanda (SSBB). Hij schonk 80 petjes aan de stichting. En 20 heeft hij op de straat weggegeven.
Bij terugkomst in Nederland liet hij alles bezinken en kon hij over zijn reis nadenken. Vervolgens besloot hij contact op te zoeken met SSBB en stelde voor of het mogelijk was om een steentje bij te dragen. De stichting stond daar voor open. En na twee en half maand kon hij naar de Molukken.
Normaal blijven stagiaires en vrijwilligers een periode van drie maanden. Maar Amos gaf aan dat hij wel langer wilde blijven. Totaal werd er een regeling gemaakt voor een jaar.
Amos Sipahelut is nu een vrijwilliger van de stichting Sekolah Sepak Bola Belanda (SSBB). Zijn taken: tolk, stagebegeleider, trainer, organisator en helpende hand van H. Lücke. Ook is hij verder bezig met zijn eigen initiatief Maluku Projects. Die zich maatschappelijk moet gaan inzetten voor het welzijn van de jeugd in de Molukken.
Als boodschap wil Amos graag aan zijn leeftijdsgenoten in Nederland meegeven: “Loop niet constant alleen met de vuist omhoog, maar denk aan de toekomst. Je kan een verschil maken in Tanah Air door je talenten te benutten hier.”
